ŚWIETLICA

NAUCZANIE NA ODLEGŁOŚĆ- AKTYWNOŚĆ W DOMU ZAPRASZAMY NA FB

TU TEŻ NIEBAWEM CIEKAWOSTKI DLA WAS ZAMIEŚCIMY

Świetlica główna jest czynna w godz. 7.00 – 15.00, w czwartek od 7.00 – 15.20

w dni, w których odbywają się zajęcia w szkole .

PLAN  PRACY  ŚWIETLICY na I semestr roku szkolnego 2019/2020

REGULAMIN ŚWIETLICY SZKOLNEJ

PROGRAM I PLAN PRACY ŚWIETLICY SZKOLNEJ

ZABAWA W TEATR W ŚWIETLICY SZKOLNEJ

Zabawy teatralne to ważny element pracy pedagogicznej w świetlicy szkolnej. Kontakt dzieci z teatrem to nie tylko oglądanie spektakli teatralnych, ale przede wszystkim zabawa w teatr.

Rozbudzanie zainteresowania teatrem, odkrywania w sobie naturalnych predyspozycji i uzdolnień skłania dziecko do samodzielnej twórczości i działania. Dziecko ma naturalną dla swojego wieku i etapu rozwoju potrzebę wyrażania ekspresji twórczej: w mowie, ruchu, geście, rysunku, śpiewie. Zabawy w teatr wszechstronnie i intensywnie wpływają na rozwój dziecka. Teatr jest dla dzieci rzeczywistością wyjątkową, w której wszystko może się zdarzyć a odtwórca roli ma okazję realizować swoje marzenia, by stać się kimś innym.

„Dziecko nie jest aktorem, ono bawi się w teatr”

Wieloletnie doświadczenia pedagogiczne utwierdziły mnie w przekonaniu, iż teatr w świetlicy to doskonała forma pracy z dziećmi. Pozwala on być dziecku aktorem, scenarzystą, choreografem, dekoratorem a nawet reżyserem. Mając na uwadze to, jak wiele walorów posiadają zabawy teatralne i fakt, iż sprawiają ogromną radość i przyjemność  postanowiłam z dziećmi jak najczęściej „bawić się w teatr”. Aby zabawy teatralne rozszerzyć opracowałam plan pracy teatralnej pozwalający na szerokie wykorzystanie tej dziedziny sztuki w świetlicy.
Cele planu:

  • dziecko odkrywa własne możliwości i uzdolnienia artystyczne,
  • dziecko potrafi słuchać, patrzeć, tworzyć i wyrażać własne przeżycia,
  • dziecko kształci i wzbogaca własną pomysłowość, wyobraźnię oraz inwencję twórczą w różnych formach aktywności,
  • dziecko rozwija własny potencjał pozytywnych wartości,
  • dziecko potrafi współdziałać w zespole,
  • dziecko odczuwa radość i satysfakcję z pozytywnych efektów działań,
  • dziecko poznaje tajniki pracy aktora, reżysera, scenografa,
  • dziecko rozwija zainteresowania teatrem i sztuką aktorską,
  • dziecko wyzwala w sobie motywację do pokonywania trudności w kontaktach
    z ludźmi.

Zadania

  • zapoznanie z różnymi formami teatru,
  • opracowanie różnych tekstów, przygotowanie i wystawienie zgodnie z potrzebami i możliwościami,
  • doskonalenie umiejętności komunikacji interpersonalnej,
  • integrowanie zespołów, wzajemne pomaganie i odczuwanie potrzeb innych,
  • rozwijanie myślenia twórczego u dzieci poprzez obcowanie z literaturą.

Często sama zabawa w teatr jest większym sukcesem, niż sam występ przed publicznością

Rola inscenizacji

  • kształcenie uczuć, kształcenie postaw,
  • kształtowanie wrażliwości estetycznej,
  • kształtowanie świadomej dyscypliny,
  • rozwijanie mowy i twórczego myślenia,
  • ćwiczenie pamięci,
  • rozwijanie zainteresowań czytaniem i teatrem,
  • kształtowanie spostrzegawczości i umiejętności koncentracji.

Rodzaje inscenizacji

  • teatr wycinanek (sylwety),
  • teatr lalek (kukiełki, pacynki, marionetki),
  • sąd nad negatywnym bohaterem,
  • żywy plan – dzieci układają scenariusz,
  • żywy teatr – improwizacja,
  • inscenizacja utworów literackich,
  • zajęcia dramowe.

Tok metodyczny – inscenizacja utworu literackiego
1. Wybór utworu.
2. Kilkakrotne czytanie w celu zrozumienia treści.
3. Ćwiczenia w mówieniu z wyodrębnieniem wydarzeń.
4. Ćwiczenia z podziałem na role.
5. Podział ról z uwzględnieniem cech charakterystycznych przedstawionych postaci.
6. Zapamiętanie ról poprzez ćwiczenia.
7. Samodzielny wybór rodzaju inscenizacji.
8. Zaprojektowanie dekoracji i wykonanie jej.
9. Dobór odpowiednich rekwizytów.
10. Przygotowanie piosenek i tańców.
11. Opracowanie ostateczne scenariusza i wykonanie inscenizacji przez dzieci.
Formy pracy przygotowujące do wystąpień teatralnych
A. Wzbogacanie słownictwa:

  • rozmowy o codziennych sprawach,
  • omawianie konkretnych sytuacji, ilustracji, przedmiotów,
  • poznawanie synonimów wyrazów,
  • układanie krótkich opowiadań.
  1. Rozwijanie mowy:
  • ćwiczenia oddechowe,
  • ćwiczenia artykulacyjne,
  • ćwiczenia fonacyjne,
  • ćwiczenia logarytmiczne,
  • ćwiczenia usprawniające motorykę narządów mowy.
  1. Środki ekspresyjne w interpretacji:
  • głos,
  • akcent,
  • przestankowanie,
  • tempo,
  • rytm i rym,
  • mimika, gest, postawa.
  1. Ruch:
  • spontaniczne zabawy taneczne,
  • rytmika,
  • scenki ruchowo-mimiczne,
  • gry zespołowe,
  • zabawy do treści piosenek,
  1. Współudział w pracach organizacyjnych:
  • przygotowanie miejsca na występy, dekoracji,
  • przygotowanie strojów, rekwizytów.

Metody dydaktyczne

  • werbalna (słowna): rozmowa, słuchanie utworów literackich, nauka tekstów,
  • czynna: gra dramatyczna (drama),
  • oglądowa: oglądanie spektakli teatralnych, wystąpień rówieśników, książek, czasopism, ilustracji, zdjęć,
  • pokazowa,
  • praktycznego działania,

Formy pracy

  • grupowa
  • zespołowa
  • indywidualna

Korzyści wynikające z zajęć- zabawy w teatr

Wprowadzenie dzieci w świat sztuki poprzez zabawy teatralne przynosi im wiele korzyści: rozwija wyobraźnię, doskonali mowę, która staje się wyrazista i melodyjna, sprzyja umuzykalnieniu, rozwija płynność ruchów oraz zwiększa poczucie własnej wartości. Jest również okazją do wspaniałej zabawy, dającej wiele satysfakcji. Udział dzieci w odtwarzaniu treści utworu skłania je do zapamiętywania, koncentrowania uwagi na określonej działalności, kulturze mówienia i zachowania się. Podczas zajęć z tej dziedziny uczeń może dowiedzieć się, jat powstaje sztuka teatralna i wzbogacić swój słownik o takie pojęcia jak np. scenarzysta,  reżyser, rekwizyty, dekoracja, scenografia, kostiumy, ruch sceniczny, drama czy pantomima.

Zabawy w teatr wywierają duży wpływ na postawy moralne dzieci, wyostrzają zmysł obserwacji, kształtują osobowość i rozładowują nagromadzone emocje. Każde dziecko pragnie sukcesu i uznania. Właśnie zajęcia teatralne stwarzają ku temu najlepsze warunki.
W wychowaniu dziecka trzeba kłaść duży nacisk na przeżycia emocjonalne – uczyć je cieszyć się i smucić, dostrzegać dobro i zło. Dziecko wcielając się w postać przeżywa losy bohaterów literackich, utożsamia się z nimi, często naśladując ich postępowanie.

W czasie zajęć świetlicowych dzieci zamieniają się w aktorów, scenografów, charakteryzatorów. Uczą się przez manipulowanie, badanie, działanie. Dzięki takiej zabawie wyzwalają się trzy kategorie aktywności: aktywność intelektualną, aktywność emocjonalną oraz aktywność praktyczną. Dzieci uczą się działać i bawić się w różny sposób: wypowiadać się, uczyć się na pamięć, recytować, tworzyć z najróżniejszych materiałów, śpiewać, występować na forum grupy przedszkolnej „0” (czasem i większej…).

Zajęcia te wymagają od wychowawcy i dzieci aktywności oraz zaangażowania.

Aktywność wychowawcy jest nastawiona na przygotowanie zajęć i całej niezbędnej obudowy programowej, doradztwa, inspirowania, bacznego i dyskretnego prowadzenia obserwacji oraz kierowania procesem twórczym.

Dzieci samodzielnie planują swoje działania, rozmawiają ze sobą na temat projektu, wspólnie szukają rozwiązania problemów np. jak ustawić krzesła w naszym teatrze, czy w jaki sposób przygotować i umocować przygotowaną dekorację. Mają okazję przekonać się jak cenną jest umiejętność współdziałania w zespole i ile radości może przynieść wspólna z kolegami zabawa i praca. Uczą się trudnej sztuki wspólnego podejmowania decyzji i szukania kompromisu

Do tej pory powstało wiele inscenizacji (głównie wierszy Juliana Tuwima), teatrzyków, np.: „Calineczka”, „Królewna na ziarnku grochu” , „Teatrzyk Cllifort”,  „Śnieżka”, „Kopciuczek”, „Śpiąca królewna”, „W marcu jak w garncu” oraz przedstawień okazjonalnych, np. „Święto Niepodległości – Kto ty jesteś?”, „Jasełka”, „Walentynki”.

Dobra, radosna zabawa dzieci, w której można dostrzec przekazywane im wartości wychowania może być źródłem satysfakcji tak dla dzieci, rodziców jak i samego nauczyciela. Pomaga dzieciom we wzmacnianiu pozytywnego obrazu samego siebie, współpracy w grupie i odpowiedzialności za efekt końcowy. Uwrażliwia dzieci na sztukę. Tworzenie mini spektakli pomaga zrealizować zadania dydaktyczno – wychowawcze, uatrakcyjnia zajęcia.

Wychowawca świetlicy-Anna Głowacka

Zapraszamy do galerii

KONKURS KARAOKE W NASZEJ SZKOLE

Konkurs piosenki karaoke w naszej szkole odbył się w dniu 30 maja 2016 r. Świetną zabawę koordynowała pani U. Muszelska oraz pani A.Głowacka.

Wyniki konkursu

Klasy I-III

I MIEJSCE – Wiktoria Krasna

II MIEJSCE- Weronika Gołoś

III MIEJSCE – Katarzyna Kilian

Wyróżnienia: Oliwia Skoczylas i Julia Skoczylas (duet)

Emilia Iracka

Grzegorz Markowski

KLASY IV – VI

I MIEJSCE – Weronika Grudzińska

II MIEJSCE – Julia Kurdziel

III MIEJSCE – Karina Gołoś, Klaudia Stachulska

Wyróżnienia: Oliwia Sikora

Bartosz Suchowolak

Aleksandra Gładkowska

Gratulujemy zwycięzcom!

(art. Anna Głowacka)

Zapraszamy do galerii